Xogando coa simetría, o silencio e os espacios valeiros.
Podedes ver a obra de Pierre Pellegrini no enlace http://web.ticino.com/fotografie.pierre/Ticino.Svizzera/Project.html
A primeira vez vin as fotos de Pellegrini, recordáronme algunha das fotos de Miguel Ares (tamén apaixonado da néboa e do que esconde).
E que mellor exemplo que o seu último post da cernadela : http://acernadela.blogspot.com.es/2013/03/blog-post_25.html
Un exquisito exemplo de como aproveitar os fenómenos atmósfericos máis elementos senlleiros da paisaxe, adobiados ambos con ingredientes sabiamente misturados: patróns acertadamente interrumpidos, certas doses de minimalismo, viñeteado, predominio de blancos e claves altas, etc; todo elo en pro dunha atmósfera etérea, misteriosa, máis cercana as visións que a realidade. Mois fermosas son as imaxes deste -para min- descoñecido fotógrafo que hoxe nos trae Jorge.
ResponderEliminar